۱۳۹۰ فروردین ۱۹, جمعه

اول ماه مه، روز جهانی کارگر، در پیش است

درباره

- اشکال برگزاری مراسم اول ماه مه
- مطالبات و شعارهای کارگری

نظر دهید.
نظرات شما در وبلاگ و صفحه فیس بوک جنبش نان و آزادی انتشار خواهد یافت.
از صفحه فیس بوک "جنبش نان و آزادی" دیدن کنید: "نان و آزادی" (Nan Wa Azadi)
آدرس ما در فیس بوک:


آدرسهای ای- میل جنبش نان و آزادی:    


۱۴ نظر:

  1. یکی از شعارها به نظر من حتما باید آزادی تشکل باشد.

    پاسخحذف
  2. فکرشو بکنین... کارگرها توی هر کارخونه که حقشونو خوردن اعتصاب کنن و فقط یه کارخونه که نیست. الان دارن حق همه رو می خورن. باید کارگران بفهمن که منافع شون با هم پیوند داره. و هر چی تعدادشون بیشتر باشه قدرتشون بیشتره. جمهوری اسلامی هم می فهمه که هر جا فشار بیاره فشاری چند برابر از چند زاویه بهش میاد. تمام قدرت اقتصادی مملکت دست کارگرانه. اگه یه روزی متحد بشن می تونن ظرف چند روز اعتصاب عمومی خیلی چیزا رو تغییر بدن. بنابراین به نظر من مهمترین شعار امسال در اول ماه مه باید شعار اتحاد کارگران باشه. و اتحاد کارگران با جنبش عمومی اعتراضی. مسلما در کنار طرح مطالبات دیگر عمومی و خاص کارگران.

    پاسخحذف
  3. بادرود و خسته نباشید به دوستان و رفقای جنبش نان و آزادی
    با سپاس از شما به خاطر توجه به روز کارگر و همچنین به خاطر این نظر خواهی
    کارگران ایران مطالبات زیادی دارند ازقبیل ضمانت شغلی برچیده شدن شرکت های پیمانکاری، لغو قراردادهای موقت پرداخت به موقع حقوق و دستمزدو بسیاری خواست های دیگر
    امادو مطاله را میتوان مطالبات اصلی و مهم کارگران در لحظه فعلی دانست که در روز اول ماه مه باید برجسته شوند حق ایجاد تشکل های مستقل کارگری و افزایش دستمزد به بالای خط فقر
    اما اینکه در چه اشکالی باید مراسم اول ماه مه را برگزار نمود
    این البته بستگی به اوضاع دارد
    ازتجمع و گرد همائی در خیابان ها و پارک ها و در برابر اداره کار به فرض اداره کار گرفته تا راهپیمائی و یا برگزاری مراسم های سخن رانی
    درهر حال درهر شکلی که امکان آن وجود داشته باشد باید این مراسم کارگری برگزارشود. نکته مهم در این میان آن است که تشکل های کارگری و تشکل های فعالان کارگری بتوانند در یک اقدام مشترک و هماهنگ این مراسم رابرگزار نمایند
    زنده باد اول ماه مه روز جهانی کارگران

    پاسخحذف
  4. با درود بر شما
    من فکر میکنم نظر دادن در رابطه با این که به چه شکل می توان در ایران جشن اول ماه مه را برگزار کرد خیلی مشکل است و این بستگی به شرایط و خیلی چیزهای دیگر دارد اما دو چیز مسلم هستند اول این که روز اول ماه مه روز تعطیل کارگران است و این حق کارگران آن قدر مسلم است که حتا در قانون کار حکومت نیز آمد. دوم این که برگزاری مراسم این روز به هر شکل آن می تواند خوب و مثبت باشد.
    در مورد این که مطالبات اصلی و یا شعار اصلی کارگران در این روز جیست به نظر من مطالبات مشخص کارگران مساله دستمزدها، قراردادهای کاری و موضوع حق تشکل از جمله مهم ترین خواست های کارگران هستند. در رابطه با دستمزد شما شاهدید که امروز اختلاف عمیقی بین دستمزدها و خط فقر وجود دارد و کارگران براستی مشکلات عظیمی در این رابطه دارند. قراردادهای کاری نیز یکی از مشکلات عظیم کارگران است که حتا همین امروز نیز 1500 کارگر پیمانی پتروشیمی بندر امام به خاطر نوع قراردادشان دست به اعتصاب زدند و براساس خبر ایلنا در کارخانه های دیگر نیز این مساله مطرح است.
    حق تشکل هم موضوعی است که همیشه در این سال ها مطرح بوده و کارگران به خاطر این حق تا حالا صدمات زیادی خوردند و تعدادی از کارگران از جلمه اسانلو به خاطر دفاع از این حق کارگران هنوز در زندان هستند. البته ما می دونیم که حق تشکل جزیی از آزادی های سیاسی که در ایران به طور کلی کی خواست خیلی مهم و اساسی است

    پاسخحذف
  5. می گم، فکر کنم من خنگ ترین بازدید کننده ی ثابت این سایت هستم. چون اون اولین سوال را اشکال یعنی اشکالات (مشکلات) خوانده بودم و خلاصه راجع به جواب فکر کردم. اما الان که دوباره آمدم و بقیه ی کامنت ها را خواندم فهمیدم که من سوال را اشتباه فهمیدم. حالا بین خودمون باشه، این "اشکال" واقعا شکل ها است یا همون مشکلات که من فهمیده بودم.

    پاسخحذف
  6. اول ماه مه تعطیل است
    آنچه برای جنبش کارگری هر کشوری در اول ماه مه مهم است، حضور هر چه گسترده تر توده‌ های کارگر در مراسم این روز بزرگ تاریخی است. برای این که بتوان به این هدف رسید، باید در فراخوان ها، طرح مطالبات و شعارها به نحوی باشد که خصلت بسیج کننده توده ای داشته باشند و برای این که از چنین خصلتی برخوردار باشند، ضروری است که مشخص ترین مطالبات سیاسی و اقتصادی طبقه‌ی کارگر باشند. به جز این، فراخوان ها در سطح صدور یک بیانیه و پیشروان کارکری محدود خواهد ماند.
    کارگران ایران ده‌ها مطالبه دارند. اما طرح همه این مطالبات هم در فراخوان های اول ماه مه ضروری نیست. باید مهم ترین و فراگیرترین آنها به مطالبات و شعارهای اول ماه مه تبدیل شوند. در اول ماه مه معمولا یک مطالبه سیاسی در راس مطالبات طبقه کارگر مطرح می شود.
    در ایران، کارگران از بی حقوقی سیاسی و ستمگری های دیکتاتوری حاکم رنج می برند. بنابراین آزادی های سیاسی که خواست عموم مردم ایران نیز هست، مهم ترین خواست کارگران در لحظه کنونی است. این خواست در شکل مشخص آن که کارگران برای تحقق آن تلاش و مبارزه می‌کنند، و خصلت بسیج کننده سراسری دار، آزادی تشکل است.
    در ایران اوضاع معیشتی کارگران بسیار وخیم است. دستمزد عموم کارگران زیر خط فقر است. مطالبه‌ی افزایش دستمزد، مهم ترین مطالبه‌ی اقتصادی عموم کارگران است که در اول ماه مه باید مطرح شود. یک مطالبه مهم و فراگیر دیگر کارگران که در حال مبارزه برای تحقق آن هستند و باید در مطالبات کارگران در اول ماه مه قرار گیرد، برافتادن سیستم قراردادهای موقت ‌است. باید در هر کارخانه و موسسه تولیدی و خدماتی حول این مطالبات عموم کارگران را به برگزاری مراسم اول ماه فراخواند.
    شعارهای مناسب امسال: "زنده باد اول ماه مه" " زنده‌ باد سوسیالیسم" "آزادی تشکل حق مسلم ما ست" افزایش دستمزد خواست ما ست" " قرارد موقت نابود باید گردد "
    روز جهانی کارگر باید تعطیل باشد. اما در ایران سرمایه داران و دولت آنها از تعطیلی روز اول ماه مه سر باز می‌زنند و کارگران را به کار مجبور می کنند. تعطیلی روز جهانی کارگر،حق مسلم کارگران است. کارگران سراسر ایران باید در اول ماه مه دست از بکشند. این بزرگترین اعلام همبستگی طبقه کارگر ایران با تمام هم زنجیران خود در سرسر جهان است. در این روز با توجه به این که رژیم دیکتاتوری و سرکوب بر ایران حاکم است، شرایط هر شهر و منطقه تعیین خواهد کرد که کارگران گرد هم آئی های خود را به چه شکلی برگزار کنند، در خیابانها، میدان ها، پارکها، سالن های سرپوشیده، در جمع محافل دوستانه و خانوادگی و غیره.
    زنده باد اول ماه مه، روز همبستگی جهانی کارگران
    جلال سامانی

    پاسخحذف
  7. من هم معتقدم موضوع تعطیلی اول ماه مه امسال و دست کشیدن کارگران از کار در این روز یک مساله مهم و نشان همبستگی کارگران است.
    به نظر من حق با جلال سامانی است. مساله آزادی های سیاسی یک موضوع محوری در جنبش اعتراضی ایران است و این خواست در روز اول ماه مه می تواند در شعار "آزادی تشکل حق مسلم ماست" خود را به بهترین شکلی نشان دهد.
    طبیعی است که موضوع افزایش دستمزدها تا حدی که تامین کننده نیازهای یک خانواده کارگری باشد از دیگر خواست های اصلی کارگران است که می تواند توده های کارگر را در سطح وسیعی حول شعار "افزایش دستمزد، خواست مسلم ماست" گرد آورد.
    بعد از دستمزدها مساله قراردادهای کاری به نظر من از الویت بیشتری برخوردار است که در اعتراضات کارگری نیز انعکاس بیشتری یافته است.
    قراردادهای کاری به ویژه از سه جهت برای کارگران مطرح هستند. اول این که قراردادهای ظالمانه ی پیمانی، سفید امضا موقت و دیگر اشکال ضد کارگری، منجر به کاهش سطح دستمزدهای کارگران می شود. دوم موضوع عدم امنیت شغلی است. همان طور که می دانیم امروز بیکاری به یک معضل بزرگ برای کارگران درآمده است. سوم این که این نوع قراردادها در توان مبارزاتی کارگران تاثیر منفی می گذارد
    با سپاس
    مهری حقیقت

    پاسخحذف
  8. من با اکثر نوشته های بالا موافقم. ولی فکر می کنم به موضوع بیکاران در این نوشته ها کمتر بها داده شده است. حق کار و وظیفه دولت در قبال بیکاران یکی از مهم ترین مسایل جنبش کارگری است و برای اول ماه مه در این رابطه نیز باید با شعار مشخص وارد شد.
    با تشکر
    نسترن طالبی

    پاسخحذف
  9. من پیشنهاد می کنم که جنبش نان و آزادی به مساله ی پرداخت قبوض گاز نیز یک برخوردی داشته باشد. الان قبض های سرسام آور گاز به یک مشکل جدی برای مردم تبدیل شده. حتا مهدی خزعلی نیز در وبلاگ شخصی اش به این موضوع اشاره کرده و نوشته من که پول اش را ندارم بدم و گاز هم نمی خواهم. اعتراض به قبض گاز و بعد از این هم با گرم شدن هوا قبض های برق و عدم پرداخت آنها دارد به یک مساله جدی تبدیل می شود و حیف است که جنبش نان و آزادی در این رابطه هنوز ساکت است.
    صدای مانده گار

    پاسخحذف
  10. با سلام و دورد
    اعتصاب کارگران پتروشیمی بندر امام و دیگر کارخانجات پتروشیمی در بندر ماهشهر، نشان میدهد که خواست لغو قراردادهای پیمانی و دیگر قراردادهای ظالمانه هم چون سفید امضا و موقت از خواستهای مهم کارگران در شرایط کنونی است. بنابر این در اول ماه مه امسال باید در کنار مساله دستمزدها و حق تشکل به این موضوع نیز توجه خاصی گردد

    پاسخحذف
  11. در مورد اشکال برگزاری مراسم به نظر من مهمترین موضوع همانا برگزاری این مراسم است. طبیعی است که هر چقدر این مراسم بزرگ تر و وسیع تر باشد بهتر است اما باید دید امکان آن در این شرایط تا چه میزان است.
    مسلم است که در این شرایط رژیم حتا به خانه کارگر نیز اجازه برگزاری مراسم را نمی دهد و ترجیج می دهد این روز در نهایت با سکوت برگزار شود اما کارگران با آمدن به خیابان می توانند اول ماه مه امسال را به یکی از پرشکوه ترین روزهای جهانی کارگر در ایران تبدیل نمایند.
    فراموش نکنیم که مراسم 16 آذر سال 89 نیز با شکوه بسیاری برگزار شد و اکنون شرایط برای برگزاری اول ماه مه و با توجه به وسیع بودن طبقه کارگر بهتر از حتا روز دانشجو است.
    کارگران این سوال را از خود می پرسند که چرا رژیم از به خیابان آمدن کارگران می ترسد؟ مگر اول ماه مه روز کارگر نیست؟ پس چرا کارگر نباید حق داشته باشد تا در این روز تظاهرات کند و خواست های خود را فریاد بزند؟ تظاهرات اول ماه مه حق کارگران است.

    پاسخحذف
  12. اول ماه مه روزکارگر است . این روز باید به عنوان یک روز تعطیل در تقویم رسمی کشور به رسمیت شناخته شود. تعطیلی اول ماه مه خواست عموم کارگران ایران است. زنده باد اول ماه مه

    پاسخحذف
  13. باید تلاش شود اول ماه مه امسال تا حد امکان به خیابان ها کشیده شود. این باید هدف باشد، اما این که تا چه حد امکان پذیر است و تا جه حد قابل گسترش، هنوز این موضوع ناروشن است.
    برای مثال در صورتی که اعتصاب کارخانجات پتروشیمی های ماهشهر تا اول ماه مه ادامه یابد، شکی نیست که در آنجا مراسم اول ماه مه باشکوه برگزار خواهد شد. یا در برخی دیگر از کارخانجات مانند لاستیک البرز. اما این موضوع که آیا می توان در تهران کارگران متمرکز دست به اعتراض بزنند، احتمال آن هنوز روشن نیست.
    فراموش نکنیم که ابتکار برگزاری مراسم اول ماه مه از دست خانه کارگر به طور کلی خارج شده است و اکنون صف بندی ها روشن تر و واضح تر است. رژیم اجازه برگزاری هیچ مراسمی را نخواهد داد چرا که می داند هرگونه مراسمی از این نوع و آوردن کارگران به خیابان، می تواند منجر به اعتراض کارگران و طرح شعارهای حق طلبانه آنها شود.
    همان طور که پیش از این کارگران در فارس و خوزستان و در هنگام بازدید احمدی نزاد با شعارها و پلاکاردهای خود دست به اعتراض زده بودند
    صمد سلطانی

    پاسخحذف
  14. با درود
    یک پیشنهاد برای اول ماه مه
    من معتقد هستم که کارگران کارگاهای کوچک بعلت اینکه نمی توانند به تنهائی دست به اعتراض بزنند و تعدادشان کم است و سریع شناسائی میشوند باید به بهانه دیدن دوستان خود در جلوی کارخانه های بزگ جمع شده پس خروج کارگران به انها بپیوندند و شروع یه اعتراض کنند. بعلت اینکه تعداد انها زیاد است رژیم داخالت نکرده و قابل شناسائی نیستند
    روز اول ماه مه به تمام کارگران مبارک باد
    اتحاد مبارزه پیروزی

    پاسخحذف